Czersk jest to miasto w powiecie chojnickim, w południowej części województwa pomorskiego; położone nad Czerską Strugą. Jako wieś w XIII w. Czersk należał do ziemstwa zaborskiego, potem kasztelanii w Raciążu. Od 1309 r. do II pokoju toruńskiego w obrębie komturstwa tucholskiego; do 1382r. na prawie polskim, następnie chełmińskim. Od XVII wieku siedziba dóbr tzw. Ekonomii Czerskiej. Zniszczony w czasie wojen szwedzkich, w następstwie I rozbioru włączony do Prus. W okresie zaborów teren działania szeregu organizacji polskich. W 1906 r. wielomiesięczny strajk dzieci polskich. Czersk prawa miejskie uzyskuje 1 lipca 1926 r. w rejonie miasta walczyła w ramach armii “Pomorze” Grupa Operacyjna “Czersk” dowodzona przez gen. bryg. Stanisława Grzmot- Skotnickiego. W latach 1939-45 teren eksterminacyjnej działalności okupanta i silnego ruchu oporu (TOW “Gryf Pomorski”). Groby 184 Polaków, ofiar zbrodni hitlerowskich znajdują się na cmentarzu ofiar terroru przy ul. Dworcowej. Czersk jest punktem etapowym dla wycieczek organizowanych w Bory Tucholskie. W neogotyckim, trójnawowym halowym kościele z lat 1910-13 zbudowano wg projektu Oskara Hossfelda wybitny manierystyczny ołtarz św. Krzyża z 1766 r. z dawnego klasztoru cysterskiego w Pelplinie z obrazami Hermana Hana z 1611 r. (z monumentalną kompozycją św. Trójcy w środkowym polu).

Czersk to idealne miejsce dla miłośników przyrody. Mnogość lasów, jezior i rzek sprawia, że Czersk i jego okolice to bardzo atrakcyjny teren pod względem turystycznym. Przez teren gminy Czersk przepływają rzeki: Czerska Struga i Niechwaszcz oraz większe rzeki takie jak Brda i Wda oraz Wielki Kanał Brdy i Kanał Wdy. Na terenie Gminy Czersk znajduje się również kilka jezior, z których największym jest Jezioro Ostrowite.  Miejscowa ludność należy do trzech grup etnicznych Borowiaków, Kaszubów i Kociewiaków. Gminę zamieszkuje ponad 21.000 osób, z czego ok. 9.700 to mieszkańcy Czerska.

Warto zobaczyć:

• Neogotycki kościół z początku XX wieku, w środku piękny ołtarz główny ( z początku. XVII w.) przeniesiony z kaplicy w Pelplinie.
• Plebania przy kościele zbudowana w 1828 z cegły, z cechami klasycystycznymi. Budynek parterowy, wolno stojący, na planie prostokąta. Na osi budynku, od frontu niewielka sień. Dach dwuspadowy z tzw. powieką, kryty dachówką
• Modernistyczny ratusz z ok. 1926 z cechami neogotyckimi, z wykuszem, zwieńczony szczytem.